مسافری از بهشت

سلام پسرکم! امروز آمده ام تا داستان رویش پیچک عشقی را برایت بازگو کنم که سالهاست درخت تنومند مادرانه ام را در آغوش گرفته است ... هنوز به یاد دارم آن روزهای نخست که داشتنت را آرزو کردم...شاید دوسالی بیش از  میثاق ابدی ام با پدر مهربانت نمیگذشت که طلب داشتن امیرحسین کوچک و شیرینی  چون تو در دلم زبانه کشید...مدت ها این طلب را چون رازی شیرین که با مرورش تمام  قندهای دنیا در دلم آب میشد، پنهان داشتم...چرا که شک نداشتم هنوز آماده مادر شدن نبودم...و اما راز عشق را چگونه می توان نهان کرد آنگاه که ماهیت عشق چون عطری است که رایحه خوشش را نمیتوان؟ عشقت سرک کشید در تمام زوایای زندگیم...نهال کوچکی که ناباورانه در دلم کاشت...