امیرحسینامیرحسین، تا این لحظه: 12 سال و 7 ماه و 14 روز سن داره

مسافری از بهشت

شش ماهگیت مبارک بهار زندگیم....

 خدای مهربانم! من به دنبال معجزه ها نمیگردم...من در حسرت عصایی که اژدها میشود و دمی مسیحایی نیستم که نابنایی شفا دهد و مرده ای را زنده ... معجزه همین جاست!در برمن ! جنین سه ماهه ای که سال پیش در چنین روزهایی تنها توده ای بی حرکت بود   اکنون کودکی است شش ماهه که هر روز مرا به شگفت می آورد...هر روز قدرت بی پایان تو را به رخم می کشد و بارها مرا به حیرت فرومی برد و از خود میپرسم چطور می دانست که باید این کار را اینگونه انجام دهد؟ و تو هستی ... از آن بالا لبخند می زنی به حیرت من .... و من هستم .... این پایین سر به سجده میگذارم از قدرت تو ... خدای نزدیک و دورم ... خدای پنهان و...
26 اسفند 1390

ترش و شیرین...

سلام برگ گلم... امشب زیاد هوای نوشتن نداشتم.یعنی هوای عاشقانه نوشتن...اما فکر کردم اگه ننویسم خبرهام بیات میشن!خبرای ترش و شیرینم...واسه همین تصمیم گرفتم بی حوصلگیمو با عکسای خوشگلت جبران کنم و بنویسم... این یه هفته اتفاقات زیادی افتاده ، برای ما و برای تو... ایه شیرین میگم یه ترش...باشه؟که بشه ملس! شیرین:یکشنبه این هفته بالاخره مجوز داروخونه رو گرفتم....هورااااااااا ترش:از همون روز آزار و اذیت های رقبا شروع شد...شدیدددددددددددددددد......... دیگه از حرص خوردن خسته شدیم فقط میخندیم!درد به عصب که برسه دیگه درد نداره!توضیح اذیتاشون جز خراب کردن وبلاگ نازنینت کاری نمیکنه پس ازشون میگذرم.... شیرین:بالاخره ماشینمونو عوض کرد...
16 اسفند 1390

روزانه های ما...

سلام پسرکم! 24 روزه بودی که اولین بار خندیدی...خنده ای تو بیداری و با اراده خودت... خندیدی و دنیا برام عوض شد...خندیدی و من فهمیدم چطور تو یه لحظه میشه از اوج غم به اوج شادی رسید...مامان میگه من خودمم خیلی خنده رو بودم 12 روزه بودم که اولین بار خندیدم.تو همه عکسای نوزادیمم میخندم ...کاش  منطق خنده های همدیگه رو میفهمیدیم و باز می خندیدیم.دلیل خیلی از خنده هاتو نمی فهمم. مثلا میشه بگی چرا وقتی لباستو عوض میکنم و دارم یقشو از سرت بیرون میارم غش غش میخندی؟تا من دیدم همه بچه ها تو این مرحله گریه میکنن! یا مثلا چرا وقتی لحافتو روت میکشم حتی اگه خواب هم باشی برام لبخند  میزنی؟یا چرا وقتی تو بغلم نشستی برمیگ...
10 اسفند 1390

5 ماهگیت مبارک!

سلام برگ گلم! باورت میشود که 5 ماه تمام از آن روز شیرین میگذرد؟روزی که خاطره اش التیام بخش هر خاطره تلخی است...شهدی بهشتی که در کامم چکیده و هربار با یادآوریش تازه میشوم ... نازنین کوچکم...هر روز که چشمان زیبایت را به هستی دوباره میگشایی خدا را شکر  میکنم برای تولد دوباره ات...هر روز برایم تازه ای...هر صبح که در آغوشت میکشم گویا نخستین بار است که مادر شده ام ...حسی غریب و قریب در رگهایم میدود و به قلبم میرسد و دوباره عاشقانه تر روانه تمام هستی ام میشود... 5 ماه گذشت از آن لحظه دوست داشتنی ...از آن لحظه وصال...چه دوست داشتم  که دستانم تاب داشتند و تو را همان دم در آغوش میکشیدم ... یادت هست اولین باری که با گریه ت...
3 اسفند 1390

و مردها ناگهان مهربان شدند!...

پسرکم سلام! اولین بار که این متن رو خوندم چشمام پر اشک شد...چقدر قشنگ تمام حرفایی که تو دلم بوده و هست بیان کرده...چقدر زیبا تضادی رو که در درونم نهادینه شده به تصویر کشیده...تضادی که نمیدونم چه کسی و کجا باعث شد که در وجود زن های این دنیا  به وجود بیاد...چیزی که الان هیچ طوری نمیتونیم ازش فرار کنیم.انگار که فقط باید تحملش کنیم... این روزهای مادرانگی...این روزهای عاشق تر بودن...زنانه تر بودن...لطیف تر بودن... و این روزها که به پایان مرخصی زایمانمون نزدیک میشیم حتی اگه یه مرخصی  نانوشته باشه...این رنج برام عمیق تر میشه...میخوام بدونی که هیچوقت کارم رو به تو ترجیح نمیدم...اما من و امثال من تو این دوراهی تلخ تا آخر ع...
25 بهمن 1390

دوستت دارم...

سلاک پسرکم! چه ایراد دارد که طرحی در ذهنم نباشد و دست به قلم شوم؟ چه ایراد دارد که بدون آنکه عنوانی برای پستم انتخاب کنم بیتاب نگاشتن باشم؟ مگر دوست داشتن بهانه میخواهد؟و نوشتن برای آنان که دوستشان داری؟ آمدم که بگویم دوستت دارم.بی بهانه... همسر مهربانم اما هزاران بهانه به دست من داده برای دوست داشتن... وقتی با تن خسته و فرسوده به خانه میرسی و تمام صورتت لبخند میشود از دیدن ما دوستت دارم... وقتی دست های نازنینت جایگاه بوسه زخمای فراوانند از تیغ جراحی تا ... و تو اصلا خم به ابرو نمی آوری دوستت دارم... وقتی دوست داری در غار خودت باشی و اما زنی را بر در غار منتظر میبینی و تاب آن تو ماندن را نمی آوری دوستت دارم... وقتی چش...
18 بهمن 1390

زندگی جاریست...

پسرکم سلام! برایت گفته بودم از روزهای جاری زندگی....از جاده ای که مجبوری و باید بروی... برایت گفته بودم از روزهای تلخ و شیرینی که لاجرم جای یکدیگر را پر میکنند... شیرینی هایی که همیشه در کامت شیرین خواهند ماند و تلخی هایی که تا ابد روحت را آزرده میکنند...برایت گفته بودم که باید گذاشت و گذشت گرچه گاه محال  آسانتر از این گذشتن است...اما میگذرم از غم انار بخاطر تو که هنوز هستی... دوباره مینویسم برایت تا دلم دوباره جان بگیرد و دوباره دست به دعا بردارم برای مادرش...تمام روزهای زیارت به یاد مادرش بودم و دعا برای دل سوخته اش... گرچه شبی نیست که بدون یاد آن فرشته کوچک به خواب نروم...گرچه روزی نیست که چهره نازنینش را به خاطر نی...
13 بهمن 1390